O terapii pedagogicznej

Dla kogo?

Dla dzieci i młodzieży m.in.:

– z trudnościami w nauce, w szczególności w nauce czytania i pisania,
– ze  specyficznymi trudnościami w uczeniu się (dysleksja, dysgrafia, dysortografia, dyskalkulia),
– z zaburzeniami przetwarzania słuchowego,
– z trudnościami z pamięcią, koncentracją uwagi,
– z nadpobudliwością psychoruchową,
– z zaburzeniami integracji sensorycznej,
– z problemami dotyczącymi lateralizacji,
– przejawiających nieharmonijny rozwój,
– mających obniżony poziom umiejętności manualnych i grafomotorycznych,
– przejawiających trudności w zakresie orientacji przestrzennej oraz koordynacji wzrokowo-ruchowo-słuchowej.

Co to jest?

To kompleks działań o charakterze korekcyjno-kompensacyjnym, który w holistyczny sposób ma wesprzeć rozwój dziecka we wszystkich jego sferach. Ma na celu usprawnianie  zaburzonych  funkcji percepcyjno-motorycznych oraz doskonalenie pozostałych (tych dobrze funkcjonujących). To proces długotrwały, w którym ważna jest współpraca z rodzicami, systematyczność oraz pozytywna motywacja.

Jakie metody?

Formy i metody pracy terapeutycznej muszą być dostosowane do możliwości i umiejętności dziecka. Podstawowymi formami organizacyjnymi są: praca indywidualna (w pełni dopasowana do potrzeb i możliwości dziecka oraz przebiegająca według zindywidualizowanego programu).

5 podstawowych metod terapii pedagogicznej:
– metody usprawniania funkcji percepcyjno-motorycznych,
– metody usprawniania funkcji językowych,
– metody usprawniania pamięci i koncentracji,
– metody usprawniające pisanie i czytanie,
– metody relaksacji.

Dobór metod zależy od wieku dziecka oraz rodzaju usprawnianych funkcji.

Ważna jest współpraca z rodzicami, systematyczność ćwiczeń i pozytywna motywacja.